۱-۳۱-۲ دوره اول: سالهای پیدیاف
سابقه نخستین روزنامههای ایرانی در فضای مجازی به وبسایتهایی برمیگردد که حاوی نسخههای پیدیاف روزنامهها بودند. قرار دادن نسخه پیدیاف (تصویر صفحات) در اینترنت سادهترین و ارزانترین شکل راه اندازی وبسایت یک نشریه در ایران محسوب می شود. از زمانیکه روزنامههای ایرانی از «صفحهبندی» به «صفحهآرایی» ارتقا پیدا کردند و امکان استفاده از نرمافزارهای کامپیوتری برای صفحهآرایی فراهم آمد، دریافت فایل پیدیاف از صفحه بسته شده روزنامهها نیز به سادگی امکان پذیر شد.
در سالهای اول تجربه روزنامهنگاری آنلاین در ایران، پس از صفحهآرایی روزنامهها و هنگامی که فایلهای کامپیوتری برای ارسال به چاپخانه آماده میشد، فایل پیدیاف آماده از صفحات روزنامه نیز بدون هیچ تغیری در فضای وبسایت روزنامهها قرار داده میشد. فایلهای پیدیاف حجیمی که هم دریافت و هم خواندن آنها مشکل بود و اغبل قابلیت جستوجو نیز در آنها وجود نداشت، نخستین تجربه از روزنامهنگاری آنلاین ایرانی بودند. هر چند در آن سالها که تعداد وبسایتهای فارسیزبان کمشمار و محتوای فارسی در محیط وب بسیار اندک بود، همین فایلهای پیدیاف سنگین و زمخت نیز غنیمت محسوب میشدند.
روزنامه همشهری اولین نشریه ایرانی بود که در سال ۱۳۷۳ در فضای مجازی قرار گرفت. پس از آن روزنامههای دیگری هم آنلاین شدند، اما تا مدتها این آنلاین شدن از ثبت یک دامنه اینترنتی و «آپلود» روزانه چند فایل پیدیاف فراتر نمیرفت. بهتدریج برخی روزنامهها از نسخه پیدیاف به نسخههای ایچتیاِماِل (HTML) یعنی متنخبر ارتقا پیدا کردند ولی همچنان روزنامههای الکترونیک ایرانی فعالیتی به جز بازانتشار مطالب نسخههای چاپیشان نداشتند.
۲-۳۲-۲ دوره دوم: تولد روزنامههای آنلاین
تحول جدی در زمینه روزنامهنگاری آنلاین در ایران در سال ۱۳۸۳ با تولد «جامجم آنلاین» رخ داد. در واقع دراین زمان بود که ایران به قافله روزنامههای آنلاین پیوست و کوشید تا هر چه بیشتر خود را با کاروان پیشرفت مطبوعات در جهان همراه سازد.
وبسایت روزنامه جامجم با عنوان «جامجم آنلاین» توسط یونس شکرخواه، روزنامهنگار و استاد دانشگاه، راه اندازی شد که در آن زمان، در حال نگارش رساله دکتری خود در زمینه روزنامهنگاری سایبر بود.
«جامجم آنلاین» در آن زمان تنها بازتابدهنده مطالب روزنامه جامجم نبود، بلکه هویتی مستقل از روزنامه چاپی داشت که علاوه بر استفاده از مطالب روزنامه چاپی، از مطالب تولیدی یا ترجمه شده توسط تحریریه خود نیز بهره میگرفت. بهعبارت دیگر، جامجم آنلاین اولین روزنامه آنلاین ایران بود که تحریریه ویژه خود را نیز در اختیار داشت. تجربه موفق «جامجم آنلاین» در سالهای بعد در روزنامههای دیگری نیز دنبال شد تا در ایران هم «تحریریههای آنلاین» در کنار «تحریریههای چاپی» شکل بگیرند. پس از جامجم آنلاین، روزنامههای دیگری نیز چنین مدلی را دنبال کردند و «تحریریههای آنلاین» را شکل دادند.
جامجم آنلاین پس از آن در سال ۱۳۸۶ به دنبال تغییر مدیریتی در روزنامه شاهد تحولی اساسی از نظر صفحهآرایی و ارائه امکانات متنوع یک روزنامه آنلاین بود و از همان زمان، به عنوان یک روزنامه پیشرو و پرمخاطب در این عرصه عمل می کند.
۳۳-۲ مفهوم روزنامه آنلاین از دیدگاه اساتید و انگیزه های ورود به بازار آنلاین روزنامههای ایرانی
روزنامههای آنلاین را میتوان به دو دسته اصلی تقسیم کرد: دسته اول، آنهایی که از رسانههای سنتی برمیآیند و دسته دوم، روزنامههایی که کارشان را در شبکه اینترنت آغاز می کنند.
به گفته حسن نمکدوست تهرانی – پژوهشگر و روزنامهنگار – معنای روزنامهنگاری آنلاین در کلمه آنلاین مستتر است: «روزنامهنگاری آنلاین گونه ای از روزنامهنگاری در فضای آنلاین است؛ یعنی همان روزنامهنگاری کاغذی، منتهی برخوردار از امکانات آنلاین. در واقع در روزنامهنگاری آنلاین مرزهای زمان و مکان برای تولید، توزیع و عرضه و مصرف روزنامه از میان میرود، در حالیکه در روزنامهنگاری کاغذی، در ظرف زمان و مکان محدود هستیم. روزنامه کاغذی معمولاً در هر شبانهروز، حداکثر سه یا چهار نوبت منتشر می شود اما روزنامهنگاری آنلاین این امکان را فراهم میآورد که در هر لحظه، محتوای خود را از هر کجای جهان، تولید و در هر زمان و در هر کجای جهان مصرف میکنیم. در حقیقت در روزنامهنگاری آنلاین با ارسال هر خبر تازه، که امکان عملی آن میسر است و باید نیز چنین باشد، پیوسته و بیوقفه روزآمد میشویم.» (همشهری آنلاین، ۱۶ مرداد ۸۵)
نمکدوست تاکید دارد:«آنلاین بودن یعنی رها شدن از مرز زمان و مکان، یعنی شما از هر کجا که اراده کنید، بتوانید تولیدکننده باشید و در هر کجا که بخواهید، مصرف کننده باشید و در هر لحظه که اراده کنید، بتوانید محتوا را تغییر دهید.» (همان)
احمد توکلی – روزنامهنگار و مدرس دانشگاه – هم در این رابطه میگوید:«نسخه الکترونیک روزنامه یعنی نسخهای که بتوان آن را روی صفحه نمایشگر رایانه و از طریق اینترنت دید و مورد مطالعه قرار داد اما اگر منظور نسخه آنلاین است، در اینصورت باید فرق کند؛ به این دلیل که اکنون برنامه های شما دیگر بیستوچهار ساعته نیست بلکه لحظهای است. به این ترتیب، روزنامه آنلاین تعریف خودش را دارد. به لحظه خبر میدهد و علاوه بر نوشته، می تواند همزمان با ارائه مطلب، شما را به مطالب تکمیلی لینک بدهد و قدرت خبرنگاران را برای غنای بیشتر بخشیدن به خبر به علت داشتن آرشیو همزمان، افزایش دهد.» (روزنامه قدس: ۱۳۸۵)
با این تعریف، روزنامهنگاری آنلاین (الکترونیک) به معنای انتشار اطلاعات مورد نظر یک روزنامه در طول روز یا دوره های زمانی مشخص در قالب صفحات وب روی یک شبکه اطلاعرسانی وب یا اینترنت است. محتویات چنین روزنامهای بهجای چاپ شدن روی کاغذ، به صورت فایلهای کامپیوتری در حافظه یک کامپیوتر قرار دارد. این فایلها که در قالب خاصی بهنام صفحات وب منتشر می شود، در دوره های زمانی معینی یا در طول روز در یک شبکه اطلاعرسانی متصل به اینترنت قرار میگیرد و مخاطبان چنین نشریاتی یعنی افرادی که با کامپیوتر شخصی خود به آن شبکه متصل میشوند، میتوانند صفحات روزنامه را روی صفحه نمایش کامپیوتر خود ببینند و یا آن را روی کاغذ چاپ و سپس مطالعه کنند. اتصال به شبکه اطلاعرسانی مورد نظر ممکن است از طریق اینترنت یا در شبکه داخلی صورت پذیرد.
مخاطبان و گیرندگان این روزنامهها نیز سه گروه هستند:
- خواننده روزنامه چاپی که میخواهد بیشتر بخواند.
- خوانندهای که نسخه چاپی را نمییابد (ساکنان خارج از کشور)
- خوانندهای که رسانه نویی را جستوجو می کند چون اطلاعات بیشتری با عناصر چندرسانهای میخواهد.
در این میان، شرکتهای رسانهای سنتی با توجه به دو ویژگی، از ژورنالیسم آنلاین بهره میگیرند: شهرت نام و میزان و نوع محتوا. آنها منابع لازم را برای راه اندازی روزنامه الکترونیک نیز در اختیار دارند. روزنامههای بزرگی چون نیویورکتایمز، واشنگتنپست و شیکاگو تریبیون حدود یکصد نفر را برای انتشار نسخههای الکترونیک خود بهکار گرفتهاند. (تاتم، رسانه ۱۳۷۹)
برای روزنامهنگاری آنلاین، «حفظ سهم بازار» از مواردی است که باید مورد توجه مدیران مطبوعاتی قرار گیرد به این معنا که یک روزنامه چاپی برای حفظ مخاطبان خود باید نسخه الکترونیک داشته باشد. در غیر این صورت، مردم برای کسب خبر فوری و اطلاعات مورد نیاز خود، به منابع دیگر مراجعه می کنند و خودبهخود نسخه چاپی فاقد نسخه الکترونیک به دست فراموشی سپرده می شود.
در مجموع، راه اندازی یک روزنامه آنلاین می تواند اهداف مختلفی را دنبال کند که برخی از آنها عبارتند از:
- رقابت و همگامی با فنآوری روز
- بهبود کیفیت ارائه اخبار
- کمک به نسخههای چاپی در اطلاعرسانی
- کسب درآمد بیشتر از طریق آگهی
- حفظ سهم از بازار
- افزایش شمار مخاطبان و حفظ نقش توزیعکنندگی خبر
- سهولت دسترسی و دستیابی به مخاطب بین المللی و دوردست
- دریافت بازخورد و نظرات مخاطبان
- مقابله با مشکل توزیع
- رقابت با سایر نشریات
- کاهش هزینهها
- آیندهنگری و حضور موثر در دنیای جدید روزنامهنگاری
- فعالیت مطبوعاتی احتمالی گروه های مختلف در عرصه سایبر
۳۴-۲ مزایای روزنامه آنلاین نسبت به چاپی
روزنامههای آنلاین در مقایسه با روزنامههای چاپی سنتی چندین مزیت دارند:
- توزیع آسان
- نداشتن محدودیت زمانی و مکانی
- جستوجو
- آرشیو الکترونیکی
- بازخود عالی
- آگهیهای طبقه بندی شده
- کیفیت بالا با تکیه بر قابلیت های چندرسانهای
- دسترسی نامحدود و کامل