پایایی و روایی
برزونسکی (۱۹۹۲) در آخرین نسخهی تجدیدنظرشدهی خود ضریب آلفای کرونباخ خردهمقیاسهای اطّلاعاتی را ۶۲/۰، هنجاری را ۶۶/۰ و سردرگم/اجتنابی را ۷۳/۰ گزارش کرده است. در ایران نیز غضنفری (۱۳۸۳) برای کلّ نمونهی تحقیق خود، ضریب آلفای ۶۸/۰ را به دست آورد. همچنین برای سه خردهمقیاس اطّلاعاتی، هنجاری و سردرگم/اجتنابی، ضرایب آلفای کرونباخ برابر با ۷۷/۰، ۶/۰ و ۶۶/۰ گزارش شدهاند (فارسی نژاد، ۱۳۸۴). در پژوهش مغانلو و همکاران (۱۳۸۷) ضرایب آلفای کرونباخ برای همسانی درونی یرای سه سبک هویّت اطّلاعاتی، هنجاری و سردرگم/ اجتنابی به ترتیب برابر با ۷۶/۰، ۶۹/۰ و ۶۸/۰ به دست آمد.
مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون: این پرسشنامه را کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) با مرور منابع پژوهشی ۱۹۹۱ ـ ۱۹۷۹ حوزهی تابآوری تهیّه کردند. بررسی ویژگیهای روانسنجی این مقیاس در شش گروه جمعیّت عمومی، مراجعهکنندگان به بخش مراقبتهای اوّلیه، بیماران سرپایی روانپزشکی، بیماران با مشکل اختلال اضطراب فراگیر و دو گروه از بیماران استرس پس از سانحه انجام شده است. تهیّهکنندگان این مقیاس بر این باورند که این پرسشنامه به خوبی قادر به تفکیک افراد تابآور از غیر تابآور در گروههای بالینی و غیر بالینی بوده، و میتواند در موقعیّتهای پژوهشی و بالینی مورد استفاده قرار گیرد. این پرسشنامه ۲۵ عبارت دارد که در یک مقیاس لیکرتی مطابق جدول بین صفر (کاملاً نادرست) تا چهار (همیشه درست) نمرهگذاری میشود. بنابراین طیف نمرات آزمون بین ۰ تا ۱۰۰ قرار دارد. نمرات بالاتر بیانگر تابآوری بیشتر آزمودنی است. طریقهی نمرهگذاری در جدول (۳ ـ ۲) نشان داده شده است.
جدول (۲ ـ ۳): نمرهگذاری گویههای مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون
دانلود متن کامل پایان نامه در سایت fumi.ir
کاملاً نادرست
به ندرت
گاهی درست
اغلب درست
همیشه درست
۰
۱
۲
۳
۴
پایایی و روایی
این مقیاس در ایران توسط محمّدی (۱۳۸۴) هنجاریابی شده است. وی برای تعیین پایایی مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون از روش آلفای کرونباخ بهره گرفته و ضریب پایایی ۸۹/۰ را گزارش کرده است. برای تعیین روایی این مقیاس نخست همبستگی هر گویه به نمرهی کلّ مقوله محاسبه و سپس از روش تحلیل عامل بهره گرفته شد. محاسبهی همبستگی هر نمره با نمرهی کل به جز گویهی سه، ضریبهای بین ۴۱٪ تا ۶۴٪ را نشان داد. سپس گویههای مقیاس به روش مؤلّفههای اصلی، تحلیل عاملی شدند. پیش از استخراج عوامل بر پایهی ماتریس همبستگی گویهها، دو شاخص KMO و آزمون کرویت بارتلت محاسبه شدند. مقدار KMO برابر ۸۷/۰ و مقدار کای دو در آزمون بارتلت برابر ۲۸/۵۵۵۶ بود که هر دو شاخص، کفایت شواهد برای انجام تحلیل عامل را نشان دادند. برای تعیین پایایی مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون از روش آلفای کرونباخ بهره گرفته شد و ضریب پایایی ۸۹/۰ به دست آمد.
پرسشنامهی شادکامی آکسفورد: آزمون شادکامی آکسفورد دارای ۲۹ مادّه است و میزان شادکامی فردی را میسنجد. پایهی نظری این پرسشنامه تعریف آرگایل و کراسلند از شادکامی است. این آزمون در سال ۱۹۸۹ توسط مایکل آرگایل و بر اساس پرسشنامهی افسردگی بک (BDI.1976) ساخته شده است. ۲۱ عبارت از عبارات این پرسش نامه از BDI گرفته شده و معکوس گردیده و یازده پرسش به آن اضافه شده است تا سایر جنبههای سلامت ذهنی را پوشش دهد. مانند آزمون افسردگی بک، هر گویهی پرسشنامهی شادکامی دارای چهار گزینه است که آزمودنی باید بر طبق وضعیّت فعلی خودش یکی از آن ها را انتخاب نماید.
پایایی و روایی
این آزمون در دانشجویان تهران اعتباریابی شد. اعتبار سیاهه با روش دونیمهکردن ۹۲/۰ و از طریق همسانی درونی و آلفای کرونباخ ۹۳/۰ به دست آمد. آرگایل و همکاران (۱۹۸۹) اعتبار این ابزار را به روش آلفای کرونباخ ۹۰/۰ و اعتبار بازآزمایی آن را پس از ۷ هفته ۷۸/۰ گزارش کردهاند. روایی همزمان این سیاهه نیز با بهرهگیری از ارزیابی دوستان افراد، دربارهی شادی آنان ۴۳/۰ محاسبه شد. در بررسی فرانسیس و همکاران (۱۹۹۸) آلفای کرونباخ ۹۲/۰ به دست آمده است.
شیوهی نمرهگذاری: این آزمون شامل ۲۹ عبارت چهار گزینهای است که نمرهگذاری گزینههای هر عبارت در جدول (۳ ـ ۳) است.
جدول (۳ ـ ۳): نمرهگذاری گویههای مقیاس شادکامی آکسفورد
الف
ب
ج
د
۰
۱
۲
۳
به این ترتیب بالاترین نمرهای که آزمودنی میتواند در این مقیاس کسب کند ۸۷ است که بیانگر بالاترین حدّ شادکامی بوده و کمترین نمرهی این مقیاس ۰ است که مؤیّد ناراضیبودن آزمودنی از زندگی و افسردگی فرد است. نمرهی بهنجار این آزمون بین ۴۰ تا ۴۲ است.
به منظور بررسی پایایی پرسشنامه محقّق از آزمون Reliabilty و ضریب آلفای کرونباخ در دانشآموزان استفاده کرده است که به تفکیک متغیّرهای مستقل و وابسته و کلّیّهی سؤالات پرسشنامه در جدول (۴ ـ ۳) نمایش داده شده است:
جدول (۴ ـ ۳): جدول تعیین آلفای کرونباخ مربوط به پرسشنامه ها