تاکتیک کلی‌بافی
تاکتیک کلی‌بافی تاکتیکی است که در آن جزئیاتی که ممکن است مخالفت اداری یا سیاسی را برانگیزد را با لعابی از مطالب غیرواقعی می‌پوشانند. در پخش این تاکتیک سعی می‌شود بدون توجه به مسایل اصلی و عمیق در خبر و بدون ریشه‌یابی به موضوعی که منعکس می‌شود به حواشی آن پرداخته شده به خبر لعاب بزنند و شاخ و برگ آن را اضافه کنند و خواننده را در سطح نگه دارد و توجه وی را کمتر معطوف به عمق مطالب نمایند. این تاکتیک بیشتر در پخش بیانیه‌های وزارت امور خارجه و یا دستگاه دیپلماسی خارجی کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد، که در آن ها از شیوه بی‌حس‌سازی مغزی استفاده شده است.
تاکتیک زمان‌بندی
مرسوم‌ترین مصداقی را که می‌توان برای تاکتیک زمان‌بندی مثال زد، تأخیر در پخش خبر می‌باشد، به نحوی که دیگر پیام‌گیر نتواند کاری بکند. این شیوه در بسیاری از موارد التهاب و اشتیاق مخاطبین برای شنیدن خبر از منابع موثق مهیا نموده و در بخشی دیگر، زمینه پخش شایعات را نیز فراهم می‌کند.
۳-۶-۷ تاکتیک قطره‌چکانی
داده‌ها، اطلاعات و دانش به جای آنکه در سندی واحد نوشته شود در این تاکتیک دسته‌بندی شده در زمان‌های گوناگون و به مقدار بسیار کم ارائه می‌گردد تا هم مخاطب نسبت به منبع خبر اعتماد پیدا کند و هم نسبت به آن اعتیاد پیدا کند و منتظر پخش اخبار از مجرای مورد نظر گردد. در این شیوه الگوی رخدادها تجزیه می‌شوند و از دید گیرنده مخفی می‌ماند.
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.
تاکتیک موجی
وقتی کسی شکایت می‌کند که از موضوعی بی‌اطلاع نگه داشته شده است، بازیکن زیرک تا جایی که می‌تواند مطلب و خبر بر سر او می‌ریزد تا آنچنان غرق شود که دیگر نتواند واقعیت‌های اساسی را دریابد.
۳-۶-۹ تاکتیک تبخیر
تاکتیک تبخیر بیان بخشی از خبر برای ایجاد شایعه در جامعه می‌باشد. شایعاتی بی‌اساس همراه با واقعیت‌های حقیقی پخش می‌شود به طوری که پیام‌گیران نتوانند آن ها را از همدیگر تشخیص دهند.
تاکتیک بازگشتی
این تاکتیک بیشتر برای جلب فیدبک‌ها و بازخورد و واکنش‌هایی است که یک جامعه در قبال پخش خبر از خود نشان می‌دهد و در معنی دوم و عمیق‌تر آن ساختن دروغ برای آزمودن حریف می‌باشد.
۳-۶-۱۱ تاکتیک دروغ بزرگ یا استفاده از دروغ محض
این تاکتیک قدیمی و سنتی می‌باشد، اما هنوز هم مورد استفاده فراوانی در رسانه‌ها دارد و عمدتاً برای مرعوب کردن حریف و یا حتی برای مرعوب کردن افکار عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بدین معنی که پیامی را که به هیچ وجه واقعیت ندارد را بیان می‌کنند. معروف‌ترین مورد استفاده‌ای که از این تاکتیک شده، در زمان هیتلر و توسط گوبلز بوده است. گوبلز می‌گوید: دروغ هرقدر بزرگ‌تر باشد، باور آن برای توده‌های مردم راحت‌تر است.
وی می‌گوید این تاکتیک هم برای مرعوب کردن دشمن و هم برای تهییج افکار عمومی، تشویق نیروی دفاعی و دروغ‌هایی که در خصوص توان نظامی و تکنیکی به کار گرفته می‌شود که در واقع، استفاده از آن دچار بیماری خودباوری و خودبینی نیز می‌گردد. گوبلز می‌گوید دروغ را به حدی بزرگ بگویید که هیچکس جرأت و فکر تکذیب آن را نکند. او می‌گفت: بعضی مواقع دروغ‌هایی می‌گفتم که خودم از آن ها می‌ترسیدم.
۳-۶-۱۲ سانسور
سانسور عبارت است از حذف عمدی موادی از جریان عبور آگاهی‌ها، به منظور شکل دادن عقاید و اعمال دیگران است.
در بسیاری از موارد شاهد هستیم که مطبوعات از طرق گوناگون سعی دارند به مخاطبان خود القاء کنند که سانسور شدیدی بر آن ها حاکم است.
ستون‌های سفید مطبوعات در برخی روزها پیام خاصی را القا می کند که با دنبال کردن اخبار همان روز و یا روزهای قبل و یا بعد از آن می‌توان از پیام مورد نظر مطلع شد. این‌گونه درج پیام در برخی موارد در صورتی که درست و به جا به کار گرفته شود رسایی بیشتری را برای پیام‌های تبادلی بین نگارنده و مخاطب دارد.
طبیعی است که هر رسانه این امکان را ندارد که تمامی اخباری که به آن می‌رسد را منتشر کند. ضرورتی هم ندارد که این کار انجام شود. از این نظر رسانه‌ها سعی می‌کنند با اعمال سیاست‌های مشخص و ویژه‌ای نسبت به دسته‌بندی و یا انتخاب این خبرها اقدام نمایند. رسانه‌ها دو روش عمده در انتخاب خبر پیش می‌گیرند. اول آن که بر اساس سیاست‌های خبرمداری سخت خبر (سخت خبر اخبار خالص و بدون دستکاری را گویند که در مقابل نرم خبر قرار دارد که اخبار را با تفسیر و تحلیل‌ها مطرح می‌کند را به شکلی کاملاً خالص و بر اساس درجه‌بندی اهمیت آنان تقسیم نموده و با در نظر گرفتن نیاز مخاطبان ویژه خود نسبت به انعکاس آن ها اقدام می‌کنند. نوع دوم انتخاب اخبار آن است که بر اساس سیاست‌های کلان رسانه که از پیش تعریف شده اخباری را که در راستای سیاست خود می‌باشد گزینش و به آن اهمیت می‌دهند. این شیوه بیشتر در رسانه‌های دولتی کاربرد دارد. در این نوع برخورد، اصطلاحاً با مأموریت ویژه، اخبار را سورت می‌کنند (انتخاب کرده و کنار هم می‌چینند).
۳-۶-۱۳درشت‌نمایی پیام
استخراج یک پیام از میان دیگر پیام‌ها یا به عبارتی دیگر از میان عبارت‌های یک پیام و آگراندیسمان کردن آن، در حالی که اخبار دیگر کوچک و کم‌اهمیت جلوه کند، یکی دیگر از شیوه‌های کار مطبوعاتی است. بزرگ‌نمایی یا اغراق، مقابل تاکتیک کوچک‌نمایی است و به معنی نشاندن موضوعات برجسته و مهم در ذهن افراد است و در رسانه‌های جمعی توانایی اثر و تغییر شناخت در میان افراد و شکل دادن به تفکر آنان تعریف شده است. برجسته‌سازی اشکال مختلفی دارد و در هر کدام از وسایل ارتباط جمعی از طریق شیوه خاصی صورت می‌گیرد. در تلویزیون برجسته‌سازی خبر به صورت اولویت دادن در ترتیب خواندن خبر، استفاده از خلاصه خبر، میزان زمان اختصاص داده شده، استفاده از عکس، اسلاید و فیلم دیده می‌شود.
۳-۶-۱۴تحریف
یکی از رایج‌ترین شیوه‌های پوشش خبری و مطبوعاتی، تغییر متن پیام به شیوه‌های مختلف از طریق دستکاری خبر است. در مسئله تحریف سه پدیده به چشم می‌خورد که عبارتند از: تعدیل، شاخ و برگ دادن و جذب. در حین فرایند انتقال متوالی بسیاری از جزییات اصلی خبر کم‌کم تعدیل می‌شود.
در همان زمانی که فرایند تعدیل انجام می‌گیرد، شاخ و برگ‌های دیگری به خبر اضافه می‌گردد. فرایند شاخ و برگ دادن به خبر، به ادراک انتخابی و حفظ انتخابی موضوع در ذهن و نقل جزئیات کمی از موضوع اصلی مبتنی است.
نتیجه نیروی جاذبه عادات، تمایلات و احساسات فرد شنونده است. غالباً فرایند جذب با هدف مورد انتظار فرد هماهنگی دارد و درک و یادآوری امور طبق معمول صورت می‌گیرد.
با اینکه در امر تجزیه و تحلیل، فرایندهای تعدیل، شاخ و برگ دادن و جذب از یکدیگر تفکیک می‌شوند، ولی این فرایندها در عمل از یکدیگر مستقل نیستند. آن ها به طور هماهنگ و در آن واحد عمل می‌کنند. این عمل هماهنگ، منعکس‌کننده یک فرایند منحصر به فرد است که دارای ویژگی فردی است و به تحریفی که مشخصه آن است، منجر می‌شود.
۳-۶-۱۵ساختن یک یا چند دشمن فرضی
همیشه داشتن یک دشمن فرضی می‌تواند اقدامات را محق و معتبر جلوه دهد و زمینه را برای هر نوع فعالیتی فراهم آورد. استفاده از این شیوه خود می‌تواند برای متحد کردن افراد داخل یک کشور نیز مفید واقع شود. در هنگام بحران‌های اقتصادی و سیاسی و یا همچنین خطرات سیاسی که از درون یک کشور را تهدید می‌کند، وجود یک دشمن فرضی خارجی می‌تواند سرپوشی بر بحران‌ها و اتحاد داخل کشور علیه آن بحران‌ها باشد.
