کامل بودن: اطلاعات مندرج در صورتهای مالی برای اینکه قابلیت اعتماد و اتکاء داشته باشند باید تا آنجا که اهمیت امر و هزینه آن اجازه می دهد، کامل باشند و حذف بعضی اطلاعات به جهت هزینه بر بودن ممکن است گمراه کننده باشند.( مکرمی،۱۳۷۴،ص۱۱)
قابل مقایسه بودن: اطلاعات در مورد یک واحد تجاری زمانی سودمند است که بتوان آنها را با اطلاعات مشابه سایر واحدهای تجاری مقایسه نمود. قابلیت مقایسه، همگونی روش های مورد استفاده طی دوره های مختلف و ارزش و بار اطلاعاتی تصمیمات اتخاذ شده را افزایش خواهد داد. اهمیت و ارزش اطلاعات بستگی به این دارد که استفاده کنندگان مختلف بتوانند از آن استفاده کنند (جعفری، ۱۳۷۲: ۸۴).
اطلاعات در مورد یک واحد تجاری زمانی سودمند است که بتوان آنها را با اطلاعات مشابه سایر واحدهای تجاری مقایسه نمود و استفاده کنندگان باید بتوانند صورتهای مالی یک واحد تجاری را هم در طول زمان و هم بین واحدهای تجاری مختلف مقایسه کنند تا وضعیت مالی، نتایج عملیات و سازگاری مالی آنها را ارزیابی نمایند. بنابراین اندازه گیری و نمایش آثار مالی معاملات و رویدادهای مشابه باید هم به صورتی یکنواخت در یک واحد تجاری در طول زمان و هم به صورتی یکنواخت در واحدهای تجاری مختلف اعمال شود (رعایت استانداردهای حسابداری کمکی برای دستیابی به کیفیت قابل مقایسه بودن است). از طرفی ضرورت قابل مقایسه بودن نباید با یکسانی مطلق اشتباه شود و نباید به مانعی بر سر راه معرفی استانداردهای بهتر حسابداری تبدیل شودیعنی زمانیکه گزینه ها و رویه های مربوط تر و قابل اعتمادتری وجود دارند مناسب نیست که واحدهای تجاری رویه های حسابداری گذشته خود را بدون تغییر حفظ کنند. ( مکرمی،۱۳۷۴،ص۱۲)

قابل فهم بودن: اطلاعات مندرج در صورتهای مالی باید بنحوی گزارش شوند که قابل فهم برای عده کثیری از استفاده کنندگان باشد و نباید اینطور فرض شود که کلیه استفاده کنندگان دانش معقولی از حسابداری دارند. همچنین باید متذکر شد، صرفاً به این دلیل که ممکن است فهم بعضی از اطلاعات برای بعضی استفاده کنندگان بسیار دشوار باشد نمی توان اطلاعاتی از گزارشات مالی را حذف نمود.
درست و منصفانه بودن: بکارگیری قانون و استانداردهای حسابداری و گزارشگری باید بنحوی باشد که منجر به تهیه صورتهای مالی شود که وضعیت مالی و نتایج عملیات را به نحو درست و منصفانه ارائه کند.
به موقع بودن: اگر تأخیر بی مورد در گزارشگری مالی وجود داشته باشد ممکن است اطلاعات مربوط بودن خود را از دست بدهند لذا مدیریت باید بین قابلیت های نسبی گزارشگری بهنگام و تهیه اطلاعات قابل اعتماد تعادل برقرار کند. یعنی برای اینکه اطلاعات بهنگام تهیه شود ممکن است لازم باشد قبل از شناسایی همه جنبه های معاملات و رویدادها گزارش ارائه شود که در چنین صورتی کیفیت قابل اعتماد بودن ضعیف می شود. برعکس اگر گزارشگری با تأخیر انجام شود تا همه جنبه های معاملات و رویدادها شناخته شوند، اطلاعات ممکن است به میزان بالایی قابل اعتماد باشد اما برای استفاده کنندگانی که مجبور بوده اند در آن فاصله تصمیم بگیرند کمتر مورد استفاده باشد. ( مکرمی،۱۳۷۴،ص۱۳)
هزینه و فایده: تعادل بین هزینه و فایده قبل از آنکه ویژگی کیفی باشد، محدودیتی فراگیر است. فایده ‌اطلاعات باید از هزینه تهیه آن اطلاعات بیشتر باشد زیرا هزینه ها الزاماً به عهده کسانی که از منافع آن استفاده می کنند نیست بلکه به عهده تهیه کنندگان اطلاعات است.
ارائه مستقیم اطلاعات: اطلاعات مالی بهتر است مستقیماً توسط یک واحد تجاری ارائه شود نه اینکه توسط واسطه هایی مانند دولت، تحلیل گران مالی و … ارائه شود.
مورد قبول جامعه: اطلاعات مالی باید طوری تهیه شود که بنحوی معقول مورد قبول عموم افراد جامعه باشد نه اینکه قشر خاصی را مورد توجه قرار دهد.
توانایی پیش بینی: پروفسور سورتر اعتقاد دارد یک مجموعه ‌اطلاعات نمی تواند برای همه استفاده کنندگان مطلوب باشد. در شرایطی که حالتهای مختلف گزارشگری مالی می تواند انتخاب شود، انتخابی مطلوب است که توانایی پیش بینی رویدادهای آن را فراهم کند. درنهایت درباره ویژگیهای کیفی باید بنحوی عمل کرد که یک تعادل معقول و منطقی بین این ویژگیها برقرار باشد.
قابل اعتماد بودن (قابلیت اتکاء): اطلاعات مالی برای اینکه قابل استفاده باشد باید قابل اعتماد باشند. اطلاعات زمانی دارای ویژگی قابل اعتماد بودن است که از جانبداری و خطای عمده عاری بوده و بوسیله استفاده کنندگان قابل اتکاء باشد و مفهومی را که در خود دارد به شکل درست ارائه کند. با توجه به تضاد منافع و تأثیر اطلاعات حسابداری بر ثروت گروه های ذی نفع قابلیت اتکاء گزارشات مالی از طریق حسابرسان مستقل افزایش می یابد. ( مکرمی،۱۳۷۴،ص۱۴)
۲-۳-۷-عوامل مؤثر بر قابلیت اتکاء گزارشات مالی
با توجه به اهمیت میزان اعتبار اطلاعات افشا شده، برخی از عواملی که بر قابلیت اتکاء اطلاعات افشا شده توسط مدیریت از دیدگاه استفاده کنندگان مؤثراند عبارتند از: انگیزه های ناشی از موقعیت، میزان اعتبار خود مدیریت،
عوامل مؤثر بر محیط گزارشگری اعم از بیرونی و درونی و ویژگیهای ذاتی موضوع مورد افشاء.
قابلیت اتکاء اطلاعات افشا شده به عنوان استنباط سرمایه گذاران از قابلیت پذیرش یک افشاء خاص تعریف می شود بنابراین قابلیت اتکاء اطلاعات افشا شده به نحوه برداشت و استنباط سرمایه گذاران بر می گردد که به طور اجمال به آنها اشاره می شود.

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.
 

افشاء اخبار منفی نسبت به اخبار مثبت از اعتبار بیشتری برخوردار است.
 

هر گاه افشاکننده از نظر مالی وضعیت خوبی داشته باشد افشاهای به عمل آمده توسط او از افشاء شرکتهایی که از وضعیت مالی خوبی برخوردار نیستند معتبرتر به نظر می رسد.
 

وقتی یک شرکت از نظر مالی وضعیت نابسامانی دارد، مدیریت اینگونه شرکتها انگیزه های بیشتری در ارائه اطلاعات گمراه کننده دارند. لذا این مطلب صحیح است که میزان اعتبار اطلاعات افشا شده توسط شرکتهای با وضعیت مالی نابسامان کمتر است.
 

میزان اعتبار پیام دهنده یک عامل مهم در میزان اعتبار خود پیام است. بنابراین قابل اعتماد بودن مدیریت عامل مهمی در میزان اعتبار اطلاعات افشاء شده توسط آنان است.
 

میزان اطمینان بخشی ناشی از محیط اعم از داخلی و خارجی مبنی بر درستی اطلاعات افشاء شده توسط مدیران، عامل تأثیرگذار دیگری بر میزان اعتبار این اطلاعات است که این نوع اطمینان بخشی می تواند توسط منابع خارج از سازمان مانند حسابرسان مستقل، تحلیل گران مالی و روزنامه نگاران فراهم شود و یا از طریق منابع داخلی مانند هیأت مدیره، کمیته حسابرسی، و حسابرسان داخلی مهیا شود.
 

شایعات نیز بر نحوه تصمیم گیری و قابلیت اعتماد اطلاعات مالی تأثیر بسزایی دارد.
 

اگر هیئت مدیره شرکت از کیفیت بالایی برخوردار باشد سرمایه گذاران نسبت به صحت اطلاعات افشاء شده توسط آنان احساس اطمینان بیشتری خواهند داشت.
 

اطلاعات افشا شده توسط شرکتهایی که از بخش حسابرسی داخلی قوی برخوردارند معتبرتر تلقی می شود.
 

یکی از عوامل تأثیرگذار بر میزان اعتبار اطلاعات افشا شده، منطقی بودن ذاتی خود اطلاعات است. مردم نسبت به اطلاعاتی که با انتظارات قبلی آنان همخوانی ندارد تردید دارند. برای مثال احتمالا پیش بینی رشد سود ۱۰ درصدی برای شرکتی که سود گزارش شده سه سال متوالی آن منفی بوده نسبت به شرکتی که سود گزارش شده سه سال متوالی آن رشد مثبت داشته است از اعتبار کمتری برخوردار است.
 

بیشر نوشته های حسابداری قابلیت اتکاء اطلاعات افشا شده را با قابل اعتماد بودن مدیریت مترادف در نظر می گیرند اما تفاوتهای مهمی بین این دو مفهوم وجود دارد. قابلیت اتکاء اطلاعات افشاء شده برای هر بار افشاء به طور جداگانه ارزیابی می شود و ممکن است این ارزیابی در دفعات مختلف برای هر شرکت متفاوت باشد در حالیکه قابل اعتماد بودن مدیریت یک ویژگی پایدار مرتبط با مدیران شرکت است و به برداشتی که سرمایه گذاران از صلاحیت و قابل اعتماد بودن مدیران دارند مربوط می شود. قابل اعتماد بودن منبع یک پیام، به نوبه خود تنها یکی از عناصر تشکیل دهنده قابلیت اتکاء آن پیام است و متغیرهای دیگری نیز بر قابلیت اتکاء پیام تأثیر می گذارند. این موضوع خود حاکی از آن است که قابل اعتماد بودن مدیریت فقط یکی از عواملی است که بر میزان اعتبار اطلاعات افشاء شده تأثیر می گذارد و لیکن تنها عامل نیست (دانش و پژوهش حسابداری، ۱۳۸۴: ۳۱-۳۷ و ۷۳).
 

۲-۳-۸-استفاده کنندگان گزارشات مالی و نیازهای اطلاعاتی آنان
گزارشات مالی برای استفاده کنندگان تهیه می شود و چون استفاده کنندگان از گروه های مختلفی تشکیل شده اند لذا باید گزارشاتی تهیه شود که نیازهای تعداد بیشتری از استفاده کنندگان را پاسخگو باشد و این امر عملی نمی شود مگر اینکه نیازهای مشترک استفاده کنندگان تعیین و سپس با توجه به نیازهای مشترک آنها گزارشات مالی تهیه شوند. در غیر اینصورت اگر قرار باشد گزارشات مالی نیازهای کلیه استفاده کنندگان را پاسخگو باشد باید برای هرگروه استفاده کننده گزارشات خاص آنها را تهیه نمود که چنین کاری مستلزم صرفه وقت و هزینه زیادی است و از طرفی تهیه چنین گزارشاتی الزامی و ضروری نیست بنابراین نیازهای مشترک استفاده کنندگان ملاک تهیه گزارشات مالی قرار می گیرند. برای شناسایی این نیازهای مشترک، ابتدا باید گروه های مختلف استفاده کننده را شناخت که اغلب آنها عبارتند از: تأمین کنندگان کالا، بستانکاران تجاری، مشتریان، دولت و سازمان های وابسته، عموم مردم، کارکنان، اعتباردهندگان و سرمایه گذاران. گروه اصلی و عمده استفاده کنندگان گزارشات مالی سرمایه گذارانی هستند که جهت تصمیم گیریهای خود نیاز به اطلاعاتی در مورد سوددهی، عملکرد مؤسسات و مدیریت آنها، توانایی کسب سود، سیاستهای تقسیم سود و غیره دارند تا بتوانند به کمک اینگونه اطلاعات در مورد خرید، نگهداری یا فروش سهام تصمیم گیری کنند (فاستر، ۱۹۸۶: ۲).

انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) نیازهای اطلاعاتی سرمایه گذاران را به منظور تصمیم گیری صحیح در غالب یک مدل بیان کرده که در این مدل محدودیتهایی به شرح زیر برای افشای اطلاعات در نظر گرفته شده است. این محدودیتها عبارتند از:
۱- گزارش مالی باید اطلاعاتی را که خارج از حیطه تخصص مدیریت بوده حذف نماید.
۲- مدیریت نباید اطلاعاتی را که موقعیت شرکت را بین رقبا به شدت به خطر می اندازد را افشا کند.
۳- تهیه صورتهای مالی پیش بینی شده توسط مدیریت الزامی نیست.
۴- مدیریت نباید ملزم به ارائه اطلاعاتی باشد که در اختیار ندارد.
۵- بعضی از عناصرگزارشهای مالی تنها باید در صورت توافق استفاده کنندگان و مدیریت گزارش شود.
۶- شرکتها نباید مجبور به ارائه آن دسته گزارشهایی شوند که باعث ایجاد دعاوی حقوقی و تضعیف موقعیت شرکت شود (زادمهر، ۱۳۷۸: ۱۲).
۲-۳-۹-هزینه های گزارشگری مالی
یکی از موارد مهمی که مدیریت در تصمیمات مربوط به افشای گزارشهای مالی مدنظر قرار می دهد هزینه های افشای اطلاعات است که این هزینه ها عبارتند از:
هزینه های جمع آوری و پردازش اطلاعات[۱۳]: این هزینه ها شامل هزینه هایی است که هم به وسیله تهیه کنندگان و هم به وسیله استفاده کنندگان به وقوع می پیوندد به طوری که هر دوی این هزینه ها را باید واحدهای تجاری خود تقبل کنند. تا قبل از سال ۱۹۶۸ بحث اقتصاد دانان وحسابداران این بود که هر چه افشای اطلاعات مالی بیشتر باشد بهتر است اما بعد از گذشت زمان معلوم شد که هر نوع اطلاعاتی نیاز به افشا ندارد، زیرا افشای اطلاعات هزینه های جمع آوری، پردازش، طبقه بندی، افشا و هزینه های فرصت به همراه دارند. لذا در افشای اطلاعات باید هزینه- فایده کرده و اطلاعاتی را افشا نمود که مورد استفاده اکثریت استفاده کنندگان باشد. بنابراین در افشا باید بهینه سازی شود تا هم هزینه های افشا و هم محتوای اطلاعات بهینه باشد.(فاستر،۱۹۹۸)

هزینه های قضایی[۱۴]: در افشای اطلاعات مدیران باید دقت کنند تا اطلاعات صحیح و واقعی را افشا نمایند زیرا اطلاعات افشا شده می تواند به عنوان مدرکی بر علیه واحد تجاری استفاده شود. به عنوان مثال مؤسسه ای که صورتهای مالی متقلبانه ارائه کرده و باعث ضرر و زیان عده کثیری از سرمایه گذاران شده، باید تمامی هزینه های قضایی ناشی از شکایات افراد متضرر را در مراجع قضایی تقبل کند.
هزینه های سیاسی[۱۵]: دولت و مراجع سیاسی این قدرت را دارند که ثروت واحدهای تجاری را مصادره کنند. صورتهای مالی یک منبع اطلاعاتی خوبی است تا مراجع سیاسی و دولتها از ثروتهای کلان و اتفاقی مؤسسات آگاهی یافته و از آن ثروتها استفاده کنند. به عنوان مثال مالیات بر سود اضافی توسط دولت آمریکا بر شرکتهای نفتی در اواخر سال ۱۹۷۰ را می توان نام برد. (زادمهر، ۱۳۷۸: ۱۳).
هزینه های رقابت[۱۶]: افشای اطلاعات می تواند مورد استفاده‌ رقبای یک واحد تجاری قرار گیرد. به عنوان مثال تولید یک محصول جدید و باکیفیت می تواند از طریق افشای اطلاعات مالی رقبا را از آن محصول جدید آگاه سازد و آنها نیز به فکر تولید آن محصول بیافتند.
هزینه های منجر به محدودیت بررفتار مدیران[۱۷]: یکی دیگر از هزینه های افشاء، محدودیت بر رفتار مدیران است. بدین مفهوم که اگر مدیران ادعایی نسبت به سودآوری و افزایش قیمت سهام و… کردند و آن ادعا را از طریق صورتهای مالی افشا نمودند باید تلاش کنند تا آن ادعای خود را عملی سازند. به عنوان مثال واحد تجاری که در صورتهای مالی پیش بینی نرخ سود ۲۰% کرده باید تمام تلاش خود را در عملی ساختن این ادعا بکار گیرد و درصورت عدم دسترسی به آن، هم اعتبار واحد تجاری و هم اعتبار مدیریت زیر سؤال رفته و حتی می تواند مورد شکایت سرمایه گذاران و سهامداران نیز واقع شود. (زادمهر، ۱۳۷۸: ۱۴).
بخش چهارم :
پیشینه تحقیقات انجام شده
۲-۴-۱- مقدمه
پژوهش؛ امری گروهی است. هر مطالعه ضمن آنکه مبتنی بر مطالعات قبلی است، خود نیز مقدمه و پایه‌ای برای مطالعات بعدی است. هر قدر تعداد ارتباط‌ها و پیوندهای ممکن یک مطالعه با مطالعات قبلی و تئوری‌های موجود بیشتر باشد. اهمیت و سهم آن مطالعه در بسط دانش آدمی بیشتر خواهد بود. اصولا هر پژوهش جدید باید شامل بررسی پژوهش‌های مربوط به موضوع مورد مطالعه باشد که حجم آن در یک رساله‌ی تحصیلی معمولا زیادتر و در یک مقاله پژوهشی کوتاه‌تر است.
این بررسی جزء مهم و لازم فرایند پژوهشی علمی را تشکیل می‌دهد. بررسی پیشینه پژوهش، نه‌تنها پژوهشگر را از لحاظ تعریف متغیرها و عملیات کردن آن‌ ها؛ بلکه در تشخیص چگونگی ارتباط متغیرهایی که هم از لحاظ مفهومی و از لحاظ علمی مهم است، او را یاری می‌دهد(هومن، ۱۳۷۴).
در این رابطه، تعدادی از تحقیقاتی که تا حدودی در ارتباط با موضوع تحقیق حاضر است مورد مطالعه قرار گرفته و به شرح زیر بیان می‌گردد. البته اگرچه جدیدبودن مسأله پژوهش دارای اهمیت شایسته است اما نباید پنداشت مسأله‌ای که قبلا مورد پژوهش قرار گرفته است، ارزش تحقیق را ندارد(دلاور، ۱۳۹۲، صص۹۹-۹۷).
۲-۴-۲- تحقیقات انجام شده در خارج از کشور

روبو و همکاران (۲۰۱۴) در پژوهشی که تحت عنوان برآورد تاثیر عوامل مالی بر سود سرمایه در بازار سهام رومانیایی بود به این نتایج رسیدند که فعالیت در زمینه سود سرمایه تأثیر قابل توجهی در بازگشت حقوق صاحبان سهام دارد.
 

بیگلرچی (۲۰۱۲)، در مطالعه ای که با عنوان کاربرد تکنیک تاپسیس بای ارزیابی عملکرد مالی شرکت های فناوری در بازار بورس سهام استانبول انجام داد. با بهره گرفتن از مدل تصمیم گیری چند معیاره به سنجش و مقایسه عملکرد مالی ۱۳ شرکت فناوری فعال در بورس سهام استانبول پرداخت و این شرکت ها را در ۱۰ نسبت مالی مورد بررسی قرار داد و با بهره گرفتن از تکنیک تاپسیس به رتبه بندی این شرکت ها پرداخت و به این نتیجه رسید که نتایج رتبه بندی تاپسیس برای شرکت ها پایدار شبیه رتبه بندی ارزش بازار می باشد.( بیگلرچی،۲۰۱۲)
 

کاهرمان و همکاران (۲۰۰۹)، با بهره گرفتن از تحلیل سلسله مراتبی و TOPSIS به ارزیابی عملکرد فازی صنعت بانکداری ترکیه پرداختند. در این تحقیق ارزیابی عملکرد کلان بانک ها در دو بخش مالی و غیر مالی مورد بررسی قرار گرفته است. شاخص کفایت سرمایه، کیفیت دارایی، سودآوری، نقدینگی، ساختار درآمد و هزینه برای ارزیابی عملکرد مالی و شاخص قیمت گذاری، بازاریابی بهره وری و ارائه خدامت برای ارزیابی عملکرد غیرمالی مورد بررسی قرا گرفته است.( کاهرمان و همکاران،۲۰۰۹)
 

چنگ و همکاران (۲۰۰۷)در تحقیق خود، اثر استفاده از شبکه اینترنت را بـر افـزایش عملکرد مـالی شرکت ها بررسی کردند. آنها ارزش افزوده بازار و ارزش افزوده اقتصادی را در نظر گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از اینترنت، موجب افزایش عملکرد شرکت ها می شود .( چنگ و همکاران،۲۰۰۷)
 

دیا کولاکی(۱۹۹۲) درمقاله روش چند معیاره برای ارزیابی عملکـرد شـرکت هـای صنعتی نتایج تحلیل یک تئوری سود چند معیاره به نمونـه بزرگـی از شـرکتهای موجـود درصنایع دارو سازی یونان تعمیم داد به این منظورکه میزان تناسب بعضی از نسـبت هـای رایج مالی را بعنوان شـاخص ارزیـابی کلـی شـرکت مشـخص کنـد. نتـایج نشـان داد کـه سودآوری بارزترین ابزار تمایز و طبقـه بنـدی شـرکتها محسـوب مـی شـود عـلاوه بـرآن ساختارسرمایه مناسب نیز برای این امر ضروری است اما شرط کافی برای اطمینان از سـود آوری و اثربخشی فعالیتهای شرکت نیست.( دیا کولاکی،۱۹۹۲)
 

۲-۴-۳- تحقیقات انجام شده در داخل کشور

،،( ۱۳۸۹) در پژوهشی که تحت عنوان بررسی عوامل موثر بر سرعت گزارشگری مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بود به این نتایج رسیدند که با بهره گرفتن از نسبتهای مالی می توان به مدل­های معناداری برای پیش بینی سرعت گزارشگری مالی دست یافت. ( و،۱۳۸۹)
 

تهرانی و همکاران (۱۳۸۵) در پژوهشی که تحت عنوان ارزیابی میزان اتکاء معامله­گران بورس اوراق بهادار تهران به اطلاعات حسابداری و غیرحسابداری در تصمیمات سرمایه ­گذاری بود به این نتایج رسیدند که اطلاعات غیر حسابداری مانند نوع مدیریت، مسائل سیاسی و اقتصادی داخلی و بین المللی، حجم فروش و نوع صنعت تأثیر بیشتری از اطلاعات حسابداری، برتصمیمات سرمایه گذاران دارد و توجه به اطلاعات حسابداری در رتبه پایینتری قرار دارد.( تهرانی و همکاران،۱۳۸۵)
 

پهلوان (۱۳۹۲) در پژوهشی که تحت عنوان اولویت بندی عوامل موثر بر انتخاب سهام در بورس اوراق بهادار تهران با بهره گرفتن از فرایند تحلیل شبکه ای فازی بود به این نتایج رسیدند که زیرمعیارهای نسبت قیمت به درآمد، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری، سود هر سهم و نرخ رشد درآمدها به ترتیب دارای بیشترین اهمیت می باشند. (پهلوان ،۱۳۹۲)
 

قائمی (۱۳۸۷) در پژوهشی که تحت عنوان بررسی عوامل تأثیر گذار بر بازده سهام عادی شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به این نتایج رسیدند که بین ریسک سیتماتیک و بازده سهام عادی رابطه خطی و مستقیم وجود دارد و اندازه شرکت در میزان بازده مورد انتظار موثر است و همچنین نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار در بازده مورد انتظار سهام موثر است. (قائمی ،۱۳۸۷)
 

رزاقی (۱۳۸۲) در پژوهشی که تحت عنوان بررسی رابطه بین تورم ونرخ بازده سهام در بورس به این نتایج رسیدند که بین نرخ بازده سالانه سهام و نرخ سالانه تورم نوعی رابطه همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد.( رزاقی،۱۳۸۲)
 

ابراهیمی کردلر و حسنی آذر داریانی (۱۳۸۵)نیز به واسطه انجام تحقیقی بر روی ۳۰ شرکت عرضه کننده سهام برای اولین بار در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های ۱۳۷۸-۱۳۸۰ دلیل ارزان فروشی سهام و افت عملکرد قیمت سهام IPO، را کارایی اطلاعاتی ضعیف بازار سرمایه ایران دانسته اند زیرا دسترسی به اطلاعات مربوط به شرکت ها و عملکرد آن ها دشوار است لذا سرمایه گذاران از دانش و بینش کافی برای تحلیل اطلاعات برخوردار نمی باشند؛ این محققان ریشه اصلی اینگونه مشکلات در بازار سرمایه کشور را وجود سهامداران عمده اعم از نهادها، سازمان های وابسته به دولت و بانک ها، در بازار می دانند. (ابراهیمی کردلر و حسنی آذر داریانی،۱۳۸۵)
 

فصل سوم
روش تحقیق
۳-۱- مقدمه