۳-۱-۱-۲-۲- قانون تجارت الکترونیکی مصوب ۱۳۸۲ ۱۶۴
۳-۱-۱-۲-۳- قانون راجع به مجازات اخلالگران در صنایع نفت مصوب ۱۶ مهر ۱۳۳۶ ۱۶۴
۳-۱-۱-۲-۴- قانون مجازات اخلالگران در تأسیسات آب، برق، گاز و مخابرات کشور مصوب ۱۲ دی ماه ۱۳۵۱ ۱۶۵
۳-۱-۱-۳- حمایت کیفری دنبالهدار ۱۶۵
پایان نامه حقوق
۳-۱-۱-۳-۱- قانون جرایم رایانهای مصوب ۱۳۸۸ ۱۶۶
۳-۲- روشهای حمایت از بزهدیدگان تروریسم سایبری در اسناد بینالمللی ۱۶۶
۳-۲-۱- حمایت کیفری ۱۶۷
۳-۲-۱-۱- کنوانسیون جرایم سایبر شورای اروپا ۱۶۸
۳-۲-۱-۲- کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری ۱۶۹
۳-۲-۱-۳- کنوانسیون جلوگیری از بمب گذاری تروریستی ۱۷۰
۳-۲-۱-۴- کنوانسیون سرکوب حمایت مالی از تروریسم ۱۷۱
۳-۲-۱-۵- کنوانسیون توکیو راجع به جرائم و برخی از اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما ۱۷۲
۳-۲-۱-۶- قطعنامۀ شمارۀ ۱۳۷۳ شورای امنیت ۱۷۳
۳-۲-۱-۷- راهبرد جهانی ضد تروریسم سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۵ ۱۷۳
۳-۲-۱-۸- بیانیۀ یازدهمین نشست پیشگیری از جرایم و بسط عدالت کیفری سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۵ ۱۷۴
۳-۲-۱-۹- کنوانسیون اروپایی مقابله با تروریسم ۱۷۴
۳-۲-۱-۱۰- کنوانسیون منطقهای سازمان همکاریهای منطقهای آسیای جنوبی ۱۷۵
۳-۲-۱-۱۱- کنوانسیون سازمان کنفرانس اسلامی در زمینۀ مبارزه با تروریسم بینالمللی ۱۷۶
۳-۲-۱-۱۲- معاهدۀ همکاری میان دولتهای عضو کشورهای مستقل مشترکالمنافع در مبارزه یا تروریسم ۱۷۷
۳-۲-۱-۱۳- کنوانسیون سازمان وحدت آفریقا دربارۀ پیشگیری و مبارزه با تروریسم و پروتکل سال ۲۰۰۴ الحاقی به آن ۱۷۸
۳-۲-۱-۱۴- کنوانسیون عربی مقابله با تروریسم ۱۸۰
۳-۲-۱-۱۵- کنوانسیون سازمان کشورهای آمریکایی راجع به پیشگیری و مجازات اعمال تروریستی ۱۸۰
۳-۲-۱-۱۶- قطعنامۀ ایجاد فرهنگ جهانی امنیت سایبری و تلاشهای ملّی برای حفاظت از زیرساختهای اطلاعاتی حساس ۱۸۱
۳-۲-۱-۱۷- قعنامۀ مبارزه با سوءاستفادۀ جنایتکارانه از فناوری اطلاعات ۱۸۱
نتیجه تصویری درباره فناوری اطلاعات
۳-۲-۱-۱۸- قطعنامۀ ایجاد فرهنگ جهانی امنیت سایبر و حمایت از زیرساختهای اطلاعاتی حساس ۱۸۲
۳-۲-۱-۱۹- کنوانسیون بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی ۱۸۲
۳-۲-۱-۲۰- قطعنامۀ راجع به حمایت از قربانیان تخلفات فاحش بینالمللی از قواعد بشر بینالمللی و تخلفات جدی از حقوق بشردوستانۀ بینالمللی ۱۸۳
۳-۲-۱-۲۱- نشست هفتم سازمان ملل متحد دربارۀ پیشگیری از جرم و اصلاح مجرمان ۱۸۳
۳-۲-۱-۲۲- نشست هشتم سازمان ملل متحد دربارۀ پیشگیری از جرم و اصلاح مجرمان ۱۸۳
۳-۲-۱-۲۳- نشست دهم سازمان ملل متحد دربارۀ پیشگیری از جرم و اصلاح مجرمان ۱۸۴
۳-۲-۱-۲۴- پیش نویس کنوانسیون سازمان ملل متحد دربارۀ عدالت و پشتیبانی برای بزهدیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت ۱۸۴
۳-۲-۲- حمایتهای مدنی ۱۸۶
۳-۲-۲-۱- حمایت مادی ۱۸۶
۳-۲-۲-۱-۱- کنوانسیون پیشگیری از تروریسم شورای اروپا ۱۸۷
۳-۲-۲-۱-۲- کنوانسیون منع حمایت مالی از تروریسم ۱۸۷
۳-۲-۲-۱-۳- توصیه نامۀ کمیتۀ وزیران عضو اتحادیۀ اروپا برای حمایت از قربانیان جرایم ۱۸۸
۳-۲-۲-۱-۴- راهبرد جهانی ضد تروریسم سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۵ ۱۸۸
۳-۲-۲-۱-۵- پیوست اعلامیۀ اصول بنیادین عدالت برای بزهدیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت ۱۸۹
۳-۲-۲-۱-۶- پیش نویس کنوانسیون سازمان ملل متحد دربارۀ عدالت و پشتیبانی برای بزهدیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت مصوب ۲۰۱۰ ۱۹۰
۳-۲-۲-۱-۷- کنوانسیون اروپایی پرداخت غرامت به بزهدیدگان جرمهای خشونت بار ۱۹۲
۳-۲-۲-۱-۸- قطعنامۀ راجع به حمایت از قربانیان نقض فاحش قوانین بینالملل حقوق بشر و نقض جدی حقوق بینالملل بشر دوستانه ۱۹۲
۳-۲-۳- حمایتهای عاطفی و حیثیتی ۱۹۴
۳-۲-۳-۱- اختلالهای فوبی ۱۹۵
۳-۲-۳-۲- اختلال استرس پس از سانحه ۱۹۶
۳-۲-۳-۳- پیوست اعلامیۀ اصول بنیادین عدالت برای بزهدیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت.۱۹۶
۳-۲-۳-۴- قطعنامۀ راجع به حمایت از قربانیان نقضهای فاحش حقوق بینالمللی حقوق بشر و نقض شدید حقوق بشر دوستانۀ بینالمللی ۱۹۸
۳-۲-۳-۵- کنوانسیون اروپایی پرداخت غرامت به بزهدیدگان جرمهای خشونت بار ۱۹۹
۳-۲-۳-۶- اصول بنیادین بهکارگیری برنامههای عدالت ترمیمی در موضوع های جنایی ۱۹۹
۳-۲-۳-۷- کنوانسیون اروپایی پیشگیری از تروریسم ۲۰۰
۳-۲-۳-۸- پیش نویس کنوانسیون سازمان ملل متحد دربارۀ عدالت و پشتیبانی برای بزهدیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت ۲۰۰
۳-۲-۳-۹- توصیه نامۀ میانجیگری در قلمرو کیفری ۲۰۲
۳-۲-۴- حمایتهای پزشکی ۲۰۲
۳-۲-۵- حمایت شکلی ۲۰۵
۳-۲-۵-۱- کنوانسیون جرایم سایبر ۲۰۵
۳-۲-۵-۲- اعلامیۀ اصول بنیادین عدالت برای بزهدیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت مصوب ۱۹۸۵٫٫٫ ۲۰۶
۳-۲-۵-۳- پیش نویس کنوانسیون سازمان ملل متحد دربارۀ عدالت و پشتیبانی از بزهدیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت مصوب ۲۰۱۰ ۲۰۷
۳-۲-۶- بررسی تطبیقی حمایت از بزهدیدگان تروریسم سایبری در برخی کشورها ۲۰۸
۳-۲-۶-۱- تروریسم سایبری در گرجستان ۲۰۸
۳-۲-۶-۲- تروریسم سایبری در هند ۲۰۹
۳-۲-۶-۳- تروریسم سایبری در پاکستان ۲۰۹
نتیجهگیری مباحث فصل ۲۱۰
نتیجهگیری تحقیق ۲۱۱
پیشنهادات ۲۱۳
فهرست منابع و مآخذ ۲۱۶
پیوست ها ۲۳۴
مقدمه
تروریسم یکی از عوامل اصلی و همیشگی اثرگذار در تهدید امنیت ملّی کشورها در ابعاد مختلف داخلی و خارجی بوده است. هرچند تروریسم همواره و از گذشتههای دور به عنوان یک عامل تهدیدکنندۀ امنیت ملّی کشورها مطرح بوده؛ اما این پدید نیز در دنیای امروزی به یکی از مهمترین دغدغههای امنیتی ملّتها و دولتها در سراسر جهان تبدیل شده و تحت تأثیر تحولات جهانی شدن، دچار دگرگونی و تغییرات اساسی شده است.
امروزه رایانه به عنوان یکی از وسایل معمولی و مرسوم در جامعه تبدیل شده است که از آن برای انجام امور روزمره مانند انتقال وجوه الکترونیکی، ذخیرۀ حجم وسیعی از اطلاعات مانند اطلاعات پزشکی، اعتباری و مالی، اتوماسیونهای اداری، کنترل و نظارتهای زیرساختی در حوزههای صنعتی، نظامی، بهداشتی، و… استفاده میشود. رایانه با تواناییهای شگفت انگیزی همچون ذخیرهسازی اطلاعات در حجم بالا، سرعت پردازش زیاد، دسترسی آسان، خستگیناپذیری و محاسن بیشمار دیگر، امکانات زیادی را برای بشر به ارمغان آورده است که از جهت دیگر، سبب بروز جرایم نوینی شده که در مقایسه با جرایم کلاسیک خطرناکتر هستند. تروریسم نیز از مدرنیزه شدن دولتها تأثیر پذیرفته و اعمال و اقدامات تروریستی نیز در این راستا، جنبههای نوینی به خود گرفتهاند. این تغییر در شیوههای تروریسم، از شیوۀ سنتی به شیوههای الکترونیکی، به یکی از بزرگترین چالشهای جوامع مدرن تبدیل شده است. اتصال هرچه بیشتر شبکههای رایانهای گوناگون در سراسر جهان و قرار گرفتن حجم بیشتری از اطلاعات ارزشمند بر روی این شبکهها، جذابیت رایانهها و شبکههای رایانهای را به عنوان اهداف حملات تروریستی هرچه بیشتر ساخته است.
آن دسته از تهدیدکنندگانی که در این پایان نامه مورد توجه قرار گرفتهاند، تروریستهایی هستند که صرف نظر از ماهیت و اهداف اقداماتشان، نتایج زیانباری به جای میگذارند. تروریستهای سایبری به طور معمول، نقاط حساس و حیاتی جوامع را هدف قرار میدهند تا اساسیترین ضربات را به دشمنان خود وارد کنند. دغدغۀ اصلی تمامی مخاطبان این تئاتر وحشتناک، خسارات سنگین و بعضاً جبران ناپذیر مالی و جانی است. اشخاص یا گروههای تروریستی سایبری با بهره گرفتن از امکانات نامحدود و در برخی موارد حتی رایگان، قادر خواهند بود در سرتاسر جهان با فشار دادن کلیدی فضای سایبر را به مخاطره بکشانند و به واسطۀ استخدام نیروهای متخصص در زمینۀ فناوری اطلاعات، از جمله، نفوذگران[۱]، کرکرها[۲] و با انتشار بدافزارهای مخرب رایانهای در عرض چند ثانیه، هزاران سیستمهای رایانهای و مخابراتی در جهان را آلوده نمایند. نتایج وحشتناک بر سیستمهای رایانهای و مخابراتی که در قالب جاسوسی رایانهای، سرقت دادهها، تخریب برنامه و دادههای رایانهای ارتکاب مییابد، منجر به تخریب سخت افزارهای رایانهای، مختل شدن خطوط نیرو، اختلال در سیستمهای اورژانسی، و در برخی موارد منجر به صدمات شدید جسمانی و روانی در افراد جامعه میگردد. با نگاهی به افزایش رخدادها و حملههای سایبری علیه بیشتر کشورهای توسعهیافته و بروز خسارات شدید در زیرساختهای حیاتی، میتوان به فاجعهآمیز بودن نتایج حملات تروریستی سایبری علیه سیستمها و داراییهای پی برد که تأثیرات شدیدی بر امنیت فیزیکی، اقتصاد ملّی یا ایمنی همگانی خواهد گذاشت.
عکس مرتبط با اقتصاد
با توجه به شیوع حملات سایبری در سرتاسر جهان، لزوم توجه به بزهدیدگان تروریسم سایبری در حقوق موضوعه و اسناد بینالمللی دیده میشود. کشور ما نیز از حملات سایبری مستثنی نبوده به طوری که در سالهای اخیر، به دلیل شدت گرفتن مخالفتهای سران کشورهای اروپایی و غربی به ادامۀ فعالیتهای هستهای در ایران، حملاتی به قصد مختل کردن این تأسیسات، از سوی برخی کشورها از قبیل اسرائیل و آمریکا صورت گرفته است. در خصوص موضع حقوق کیفری ایران در مقابله با تروریسم میتوان گفت که قانونگذار کیفری ایران فاقد جرمانگاری مستقل در مورد تروریسم و جرایم آن است و در واقع سیاست جنایی ایران مبتنی بر سیاست مصداقی است و میتوان مواردی را که با مفهوم ترویسم منطبق است تشخیص داد. از جمله موارد جرمانگاریشده که میتوان برای مقابله با تروریسم استناد کرد، محاربه است و البته عدهای معتقدند که با جرمانگاری عنوان فقهی محاربه میتوان با تروریسم و اشکال آن مقابله کرد ولی آشکار است که با توجه به گسترش فنآوریهای نوین و استفادۀ گروههای تروریستی از آن، دیگر محاربه قادر نیست به تمامی این رفتارها پاسخ دهد. بنابراین با توجه به ماهیت و ابزارهای مورد استفاده توسط تروریستهای سایبری و خلاء ناشی از قوانین کیفری و غیرکیفری، تلفات و خسارتهای زیانبارتری را نسبت به دیگر انواع تروریسم متحمل خواهیم شد. گستردگی فضای سایبر و به خدمت گرفتن آن توسط اکثر افراد جامعه و زیرساختهای کشور، طیف گستردهای از مباحث را پیرامون بزهدیدگان این پدیده و چگونگی حمایت و جبران خسارتهای وارد آمده به آن ها را چه در حقوق داخلی کشورمان و کشورهای دیگر و چه در سطح بینالملل شکل داده است.